Breeding Avifauna of Drawieński National Park in the Years 2012-2014

27 Mar Breeding Avifauna of Drawieński National Park in the Years 2012-2014

View Original

Abstract

Praca zawiera charakterystykę stanu awifauny lęgowej Drawieńskiego Parku Narodowego (północna Polska) w latach 2012-2014 oraz analizę zachodzących w niej zmian, poprzez porównanie do ocen zebranych we wcześniejszych badaniach, szczególnie w latach 1995-1998.W latach 1995-98 oraz 2012-14 na terenie Parku stwierdzono łącznie 133 lęgowe lub prawdopodobnie lęgowe gatunki ptaków. W stosunku do wcześniejszych danych w okresie objętym badaniami zmieniły się zarówno skład gatunkowy, jak i struktura awifauny oraz liczebność wielu gatunków. W wyniku ob-jęcia Parku ochroną z jego obszaru wycofują się gatunki związane z terenami otwartymi, skrajami lasu, zrębami i haliznami, stabilizację lub lekki wzrost wykazuje natomiast liczebność gatunków związanych ze starodrzewami, szczególnie liściastymi.Teren Parku ma istotne znaczenie dla ochrony wielu gatunków ptaków, w tym zagrożonych w skali Eu-ropy wymienionych w załączniku 1 dyrektywy ptasiej. W granicach Parku, stanowiącego zaledwie 6% powierzchni obszaru Natura 2000 Lasy Puszczy nad Drawą, w latach 2012-2014 stwierdzono obecność 22 gatunków lęgowych lub prawdopodobnie lęgowych, które są przedmiotami ochrony tego obszaru Natura 2000. Mimo niewielkiego udziału powierzchniowego, dla populacji gągoła, nurogęsi, bielika, żurawia, samotnika, siniaka, puchacza, zimorodka, pliszki górskiej i muchołówki małej teren Parku stanowi najważniejszą ostoję w granicach obszaru Natura 2000. Liczebność parkowych populacji lęgo-wych gągoła, nurogęsi, zimorodka i puchacza stanowi ponad 1% liczebności populacji tych gatunków w Polsce.Mimo wycofywania się z terenu Parku czy spadku liczebności szeregu gatunków, spowodowanych przynajmniej po części zmianami siedliskowymi, dotychczasowy kierunek ochrony Parku, polegający na priorytecie dla naturalnych procesów renaturyzacji ekosystemów leśnych, uznać należy za właści-wy. Dla skutecznej ochrony awifauny w przyszłości konieczne jest utrzymanie ograniczonej penetracji przez ludzi wschodniej części Parku, a w części zachodniej przede wszystkim korytarza rzeki Drawy.

English Abstract

The present study contains a characteristics of breeding avifauna of Drawieński National Park (N Poland) in the years 2012-2014 complete with an analysis of changes therein perfomed through comparison to earlier research data, particular that of the years 1995-1998.In the years 1995-98 and 2012-14, altogether 133 breeding or probably breedings bird species were confirmed in the Park area. Compared to earlier data from the period covered by research, both the species composition and structure of avifauna as well as abundance of individuals within species have changed. As a result of the Park being protected, its territory is being abandoned by species related to open areas, forest edges, felling sites and blanks, while the number of species related to old-growth forests, particularly leafy ones, is stabilized or indicates a slight increase.The Park area is of major significance to bird conservation, including species endangered in Europe li-sted in Annexe 1 of the EU Birds Directive. In the years 2012-2014, within the Park’s limits, which cover merely 6% of the Natura 2000 site The River Drawa Forest, 22 breeding or probably breeding bird spe-cies were confirmed which are under protection in that Natura 2000 site. Despite the fairly small area, the Park constitutes the most important sanctuary within the Natura 2000 area for such populations as the following: Goldeneye, Goosander, White-tailed Eagle, Crane, Green Sandpiper, Stock Pigeon, Eagle Owl, Kingfisher, Grey Wagtail and Red-breasted Fly-catcher. The numbers of the breeding populations of Goldeneye, Goosander, White-tailed Eagle, Crane, Sandpiper, Kingfisher and Eagle Owl account for over 1% of their respective population sizes in Poland. Despite birds abandoning the Park area or their numbers dropping, at least partially due to habitat changes, the so far protection focus in the Park i.e. a priority given to renaturalisation of forest ecosy-stems, should be deemed appropriate. In the future, effective conservation of avifauna will require us to maintain limited anthropopenetration of eastern part of the Park and the river Drawa channel in its western part.