Ex Situ Conservation of Endangered Plant Species in the Centre for Research and Conservation of Mountain Plants in Zakopane

27 Mar Ex Situ Conservation of Endangered Plant Species in the Centre for Research and Conservation of Mountain Plants in Zakopane

View Original

Abstract

Przedstawiono procedury i efekty namnażania wybranych, najbardziej zagrożonych i najrzad-szych gatunków roślin Tatr i Podtatrza, w celu ich ochrony ex situ w warunkach Górskiego Ogrodu Botanicznego. Działaniami zostało objętych dwanaście gatunków – rozrzutka brunatna Woodsia ilvensis, sasanka słowacka Pulsatilla slavica, warzucha tatrzańska Cochlearia tatrae, głodek ka-ryntyjski Draba siliquosa, traganek zwisłokwiatowy Astragalus penduliflorus, zimoziół północny Linnaea borealis, przymiotno węgierskie Erigeron hungaricus, saussurea wielkogłowa Saussurea pygmaea, starzec cienisty Senecio umbrosus, sit trójłuskowy Juncus triglumis, turzyca pchla Carex pulicaris oraz wełnianka delikatna Eriophorum gracile. W celu rozmnożenia gatunków stosowa-no bezpośredni wysiew nasion lub zarodników do ziemi, stymulowanie nasion lub zarodników do kiełkowania in vitro oraz mikrorozmnażanie roślin z fragmentów organów roślinnych. Uprawę gruntową wyprowadzono dla dziesięciu z wymienionych wyżej gatunków. Nadal trwają prace nad aklimatyzacją paproci rozrzutki brunatnej, a dla zimoziołu północnego czynione są próby rege-neracji roślin z powstałego kalusa. Otrzymane osobniki mogą stanowić materiał gotowy do intro-dukcji w ramach programów zasilania lub odtwarzania populacji na stanowiskach naturalnych, zgodnie z założeniami Globalnej Strategii Ochrony Roślin oraz Ustawy o ochronie przyrody.

English Abstract

The paper presents the results of propagation of selected, most endangered and rare plant species of the Tatra Mountains and their surroundings in the Mountain Botanical Garden in Zakopane. The species include: Woodsia ilvensis, Pulsatilla slavica, Cochlearia tatrae, Draba siliquosa, Astragalus penduliflorus, Linnaea borealis, Erigeron hungaricus, Saussurea pygmaea, Senecio umbrosus, Juncus triglumis, Carex pulicaris and Eriophorum gracile. Seeds or spores of the species were directly placed in the soil for germination or were disinfected and chemically or physically stimulated in vitro. In some cases, micropropagation techniques were used to derive cultures from vegetative tissues of the plants. Cultivation of ex situ populations in the garden was not accomplished in only two species. Sporophytes of the fern W. ilvensis have been successfully developed but they have not been acclimated to outdoor conditions yet. In the case of L. borealis which did not produce seeds in the Tatra population, we obtained an undifferentiated callus but further attempts are made to regenerate plants from the tissue. In all other cases, viable individuals have successfully initiated cultivation in the garden. These plants can now serve as a material for in situ conservation initiatives that rely on introduction of plants to the wild.